Wojciech Rubinowicz

Wojciech Rubinowicz
Ilustracja
Prof. Wojciech Rubinowicz w 1954
Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1889
Sadagóra

Data i miejsce śmierci

13 października 1974
Warszawa

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

fizyk teoretyk

Alma Mater

Uniwersytet w Czerniowcach

Rodzice

Damian i Małgorzata z Brodowskich

Małżeństwo

Elżbieta Norst

Dzieci

Jan

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 10-lecia Polski Ludowej
Grób Wojciecha Rubinowicza na cmentarzu Powązkowskim

Wojciech Sylwester Piotr Rubinowicz (ur. 22 lutego 1889 w Sadagórze k. Czerniowców, zm. 13 października 1974 w Warszawie[1]) – polski fizyk teoretyk, wieloletni profesor Uniwersytetu Warszawskiego i współtwórca tamtejszego Instytutu Fizyki Teoretycznej (IFT); wcześniej także wykładowca Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, Politechniki Lwowskiej i Uniwersytetu Lublańskiego. Członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk, członek czynny Polskiej Akademii Umiejętności, prezes Polskiego Towarzystwa Fizycznego (1949–1952, 1961–1974) i doktor honorowy kilku uczelni.

Rubinowicz współpracował z pionierami fizyki kwantowej jak Niels Bohr i Arnold Sommerfeld; badał też matematyczne aspekty dyfrakcji oraz opublikował kilka podręczników do mechaniki klasycznej i kwantowej, wielokrotnie wznawianych i tłumaczonych.

  1. Rubinowicz Wojciech, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-04-06].

Developed by StudentB